Valgeir Matthias Pálsson berst fyrir réttindum öryrkja og vill svör.

Valgeir Matthías Pálsson   

 

April 6 at 5:14pm

Vegna neyðar ástands í málefnum öryrkja settist ég niður og ritaði eftirfarandi aðilum þetta bréf sem birt er hér að neðan.

Ég bað um það að bréfi mínu yrði svarað fyrir föstudaginn 11.apríl 2014!

---

Bréf sent á eftirfarandi aðila:

Ellen Calmon (formann ÖBÍ)
Lilju Þorgeirsdóttir (framkv.st. ÖBÍ)
Hannes Inga Guðmundsson (lögfræðing ÖBÍ)
---
Sigmund Davíð Gunnlaugsson (forsætisráðherra)
Bjarna Benediktsson (fjármálaráðherra)
Eygló Harðardóttur (félags og húsnæðismálaráðerra)
Sigríði Ingibjörgu Ingadóttur (form. velferðarnefndar Alþingis)
---

Sælt veri fólkið.

Ég ákvað að setjast niður og skrifa ykkur örstutt bréf vegna stöðu og málefni öryrkja á Íslandi í dag. Árið 2014 er bráðum hálfnað og ríkisstjórn Íslands verður brátt eins árs ef áfram heldur sem horfir.

Mér finnst svo ég byrji að opna umræðuna hér að málefni öryrkja og aldraðra hafi lítið verið í umræðunni upp á síðkastið. Mér finnst lítið hafa heyrst frá Öryrkjabandalagi Íslands (ÖBÍ) varðandi mál sem líta að öryrkjum á Íslandi á síðustu mánuðum.

Ég og reyndar margir aðrir vissu mæta vel að málefni öryrkja yrðu ekki ofarlega uppi á pallaborðinu hjá þeirri ríkisstjórn sem tók við fyrir ári síðan. Það vissu menn. En mér finnst núna vera komin tími á aðgerðir af hálfu Öryrkjabandalgs Íslands og sérsambanda þess ásamt ríkisstjórnar íslands. Þetta getur ekki gengið svona lengur. Mælirinn er orðin fullur og það fyrir mörgum árum síðan.

Nú er svo komið að ég og margir fleiri lítum á það sem okkar neyðar brauð að fara með málefni er lúta að framfærslu öryrkja á Íslandi til Mannréttindadómstóls Evrópu og jafnvel Alþjóða glæpa dómstólsins. Hvert er álit ÖBÍ og sérsambanda þess á þessum málum? ÖBÍ hefur höfðað fleiri mál fyrir dómstólum hér heima en þau hafa í raun og veru öll tapast. Ef ég veit rétt. Það hafa kannski unnist nokkur léttvægari mál en þau hafa ekki skipt sköpum fyrir heildar mynd mála.

Mig langar að vita eitt. Eru einhver dómsmál er lúta að öryrkjum á Íslandi fyrir Mannréttindadómstóli Evrópu nú um þessar mundir? Eru einhver mál fyrir dómstólum á Íslandi nú um þessar mundir er snúa að framfærslu öryrkja á Íslandi.

Mælir öryrkja á Íslandi er orðin algjörlega fullur. Hér sveltur fólk og fólk á ekki ofan í sig og á þegar t.d. 2-3 vikur eru eftir af hverjum einasta almanaks mánuði ársins. Það er slæmt og óréttlátt og það er í raun og veru mannréttindabrot.

Mannréttindabrot segi ég vegna þess að öllum skal tryggð mannsæmandi framfærsla í stjórnarskrá. Það eru víða framin mannréttindabrot á Öryrkjum á Íslandi. Það er mál að linni. Nú þarf að fara að bretta upp ermar og fara að vinna í málunum.

Ef að Öryrkjabandalag Íslands og Alþingi Íslendinga treystir sér ekki í þessi mál að þá vil ég sem öryrkji og mikill og harður talsmaður þess að hér verði bætur hækkaðar til samræmis við það sem gerist í öðrum nágranna löndum okkar, vita það. Það gengur ekki að láta þessi mál leika á reiðanum mikið lengur.

Það eru öryrkjar hér sem svelta part úr hverjum einasta mánuði ársins og það er slæmt. Það er slæmt vegna þess að þannig á ekki að koma fram við þegna þessa lands. Mannréttindi eru ekki virt á Íslandi.

Þið verðið að athuga það ágæta starfsfólk (nota þetta yfir ykkur öll í þessu bréfi) að við öryrkjar erum líka fólk, alveg eins og þið hin. Við eigum okkar væntingar og þrár. En við getum aldrei leyft okkur neitt í hinu daglega lífi vegna þess að endar okkar ná ekki saman.

Sem sagt.

1. Hver er afstaða ÖBÍ vegna fyrirhugaðrar málshöfðunar fyrir Mannréttindadómstól Evrópu vegna framfærslu öryrkja á Íslandi?

2. Ætlar ríkisstjórn Sjálfstæðisflokks og Framsóknarflokks að beita sér í málefnum öryrkja á komandi mánuðum? Heiðarleg svör óskast!

3. Munu öll málefni er snúa að öryrkjum og öldruðum verða endurskoðuð á komandi vikum og mánuðum eða verðum við svelt endalaust?

Þið áttið ykkur kannski ekki á því en hér á landi fremja margir öryrkjar sjálfsvíg vegna þess að þeir ná ekki endum saman. Það er staðreynd sem ekki verður horft framhjá!

Með vinsemd og virðingu.

Valgeir Matthías Pálsson
Hs: 5177661 og Gsm: 7706690

 

Innsett: F.S.

Örorkulífeyrisþegar geta ekki beðið eftir stjórnsýslulegum og pólitískum endurskoðunum á heilu kerfi út í hið óendanlega"

 

Auka ekki fjárhagsaðstoð vegna heilbrigðiskostnaðar lífeyrisþega

Innlent kl 07:00, 05. mars 2014

Að mati ráðherra þarf að tryggja að þeir sem standa illa fjárhagslega fái sérstakan stuðning. FRÉTTABLAÐIÐ/VILHELM

Eva Bjarnadóttir skrifar:

Félags- og tryggingamálaráðherra segir engin áform vera um að hækka tekjuviðmið almannatrygginga til aðstoðar örorku- og ellilífeyrisþegum við að standa straum af síhækkandi heilbrigðiskostnaði. Í skoðun er breyting á fyrirkomulagi endurgreiðslu vegna lyfja- og lækniskostnaðar.

Öryrkjum og lífeyrisþegum sem eiga rétt á greiðslum vegna kostnaðar við að standa straum af meðal annars lyfja- og læknisþjónustu, heyrnartækjum og umönnun í heimahúsum fækkaði um tæp 70 prósent frá árinu 2009. Það orsakast af því að tekjuviðmið Tryggingastofnunar (TR), sem er 200.000 krónur á mánuði, hefur ekkert hækkað á tímabilinu.

Eygló Harðardóttur, félags- og tryggingamálaráðherra, segir að í skoðun sé að færa allar endurgreiðslur vegna læknis-, lyfja- og sjúkrakostnaðar yfir til Sjúkratrygginga Íslands (SÍ).

„Það má vel sjá fyrir sér að betur fari á því að SÍ annist allar greiðslur vegna heilbrigðisþjónustu og þeir fjármunir til þessara þátta sem eru hjá TR flytjist þangað yfir," segir Eygló.

Endurgreiðsla SÍ er ekki tekjutengd heldur lýtur hún að fjórum gjaldflokkum eftir því hvort í hlut eiga börn, fullorðnir, örorku- eða ellilífeyrisþegar. Myndi það samkvæmt óbreyttum lögum leiða til þess fjármunirnir dreifðust á stærri hóp en hingað til.

„Að mínu mati þyrfti þá að tryggja með einhverjum hætti að þeir sem standa illa fjárhagslega fengju sérstakan stuðning, líkt og er markmiðið að baki lögum um félagslega aðstoð," segir Eygló.

Heildarendurskoðun almannatrygginga stendur yfir og liggur ekki fyrir hvenær henni lýkur. Ráðherra boðar þó frumvarp um frekari breytingar á yfirstandandi þingi.
Töluverðar gjaldskrárhækkanir á heilbrigðisþjónustu urðu um áramót, sem eru yfir hækkun bóta almannatrygginga og verðbólgumarkmiðum.

 

Ellen J. Calmon, formaður Öryrkjabandalagsins

Geta ekki beðið út í hið óendanlega
„Örorkulífeyrisþegar geta ekki beðið eftir stjórnsýslulegum og pólitískum endurskoðunum á heilu kerfi út í hið óendanlega þar sem þeir eru margir á barmi fátæktar," segir Ellen Calmon, formaður Öryrkjabandalagsins, sem telur endurskoðun almannatryggingakerfisins undanfarin misseri engu hafa skilað.

Hún efast um að tillögur ráðherra séu til bóta. „Ef fjármunir sem TR hefur greitt í uppbætur vegna heilbrigðisþjónustu yrðu færðir yfir til SÍ og dreifðust á stærri hóp skapast sú hætta að lífeyrisþegar fengju enn minni stuðning en er í dag."

Ellen bendir á að lífeyrisþegar hafi iðulega meiri kostnað vegna heilsubrests sem er tilkominn vegna sjúkdóma og skerðinga. Þá geti fólk utan vinnumarkaðar ekki leitað til sjúkrasjóða stéttarfélaga eftir styrkjum.

 

Innsett:FS

Þórður: Þýðir ekki að reyna að toga fólk aftur í fortíðina

VBSjónvarp  

Edda Hermannsdóttir - [e-mail]                                     31. október 2013 kl. 11:06

Hér má sjá fyrirlesturinn í heild.   http://www.vb.is/frettir/97817

Fjölmiðlafyrirtæki verða að aðlagast eða þau munu deyja, segir ritstjóri Kjarnans.

Fjallað var um nýsköpun í fjölmiðlum á fundi Klaks Innovits.

„Áskrifendum að sjónvarpsstöðum hefur fækkað gríðarlega hratt. Fólk vill ekki láta bjóða sér upp á það að sjónvarpsstjóri ákveði á hvaða tíma og í hvaða röð fólk horfir á efni. Fólk er ekki tilbúið að borga 17 þúsund fyrir pakkann hjá Stöð 2 þegar það getur borgar þúsund krónur fyrir Netflix. Það segir sig sjálft." Þetta sagði Þórður Snær Júlíusson, ritstjóri Kjarnans. „Viðskiptavinurinn hefur alltaf rétt fyrir sér. Fjölmiðlafyrirtæki verða að aðlagast eða þau munu deyja."

Fjallað var um nýsköpun í fjölmiðlum í Nýsköpunarhádegi Klaks Innovits á þriðjudaginn. Þórður fjallaði þar um fjölmiðla dagsins í dag ásamt Rakel Sveinsdóttur, framkvæmdastjóra Spyr.is.

 

Innsett: F.S.

 

Sanngjarnt og réttlátt þjóðfélag.

 

Vísir Skoðun 24. október 2013 06:00

 

Ingimar Einarsson, félags- og stjórnmálafræðingur

Ingimar Einarsson skrifar: Um langa hríð hefur það verið eitt helsta viðfangsefni stjórnmála að byggja upp og viðhalda sanngjörnu og réttlátu samfélagi. Góð heilbrigðisþjónusta hefur verið talin einn af hornsteinum hvers velferðarþjóðfélags. Sátt hefur ríkt um að fyrir meginþætti heilbrigðisþjónustunnar skuli greitt með sköttum og að borgararnir gætu treyst því að þeim væri veitt viðeigandi þjónusta þegar þeir þyrftu á rannsóknum, meðferð eða endurhæfingu að halda.

Um þetta hefur ríkt eins konar sáttmáli í áratugi. Það hefur því vakið nokkra undrun hversu mikið fólk greiðir nú orðið úr eigin vasa fyrir þjónustu heilbrigðiskerfisins.

Á síðustu áratugum liðinnar aldar var oft rætt um að endurskoða þyrfti almannatryggingakerfið og breyta greiðsluþátttökukerfinu og aðlaga það betur að þörfum þeirra sem veikastir væru og þurfa mest á heilbrigðisþjónustu að halda. Það var þó ekki fyrr en árið 2007 sem þáverandi heilbrigðisráðherra, Guðlaugur Þór Þórðarson, setti á laggirnar nefnd sem ætlað var að koma á nýju greiðsluþátttökukerfi fyrir lyf og aðra heilbrigðisþjónustu.

Nefndin, sem kennd var við formann hennar, Pétur Blöndal alþingismann, safnaði miklum upplýsingum og framkvæmdi um leið umfangsmikla greiningu á almannatryggingunum og greiðslum fólks fyrir heilbrigðisþjónustu.

Pétursnefndin varð ekki langlíf því arftaki Guðlaugs Þórs, Ögmundur Jónasson, fylgdi ekki sömu forgangsröðun og fyrirrennari hans. Nefndarstarfinu var því sjálfhætt þegar ekki var veitt fé til verkefnisins á fjárlögum ársins 2009. Í framhaldinu var samt sem áður komið á fót vinnuhópi sem vann áfram tillögu að greiðsluþátttökukerfi fyrir lyf. Lög þess efnis voru samþykkt á árinu 2012, en kerfið var síðan tekið í notkun 4. maí 2013.

Háar upphæðir
Fljótlega kom í ljós óánægja með nýja lyfjagreiðsluþátttökukerfið og sneri hún einkum að því að tilteknir sjúklingahópar töldu erfitt að standa undir þeim greiðslum sem lagðar eru á þá samkvæmt hinu nýja kerfi. Krabbameinsfélag Íslands benti til dæmis á að margir krabbameinssjúklingar yrðu nú að greiða háar upphæðir fyrir lyf sem þeir fengu áður ókeypis eða verulega niðurgreidd. Við útfærslu hins nýja greiðsluþátttökukerfis hafi ekki verið gætt nægjanlega að því að verja alvarlega veikt fólk fyrir háum og vaxandi heilbrigðiskostnaði.

Í lok ágúst 2013 skipaði nýr heilbrigðisráðherra, Kristján Þór Júlíusson, nefnd til að kanna forsendur fyrir því að fella saman margvíslega heilbrigðisþjónustu undir eitt niðurgreiðslu- og afsláttarfyrirkomulag. Formaður nefndarinnar er nú sem fyrr þingmaðurinn Pétur Blöndal. Nú þegar hafa verið boðaðar breytingar á lyfgreiðsluþátttökukerfinu sem fela í sér að sjúkratryggingar greiða sjálfkrafa lyfjakostnað þegar árlegum hámarkskostnaði er náð.

Það var því forvitnilegt að heyra viðtal við Pétur Blöndal á einni af síðdegisrásunum fyrir nokkru. Á öldum ljósvakans var Pétur að gæla við þá hugmynd að fólk myndi borga allt að 120 þúsund krónur á ári, hvert og eitt, fyrir heilbrigðisþjónustu áður en greiðsluþaki er náð. Enn fremur taldi hann nauðsynlegt að fólk greiddi alltaf eitthvað fyrir heilbrigðisþjónustu því annars mynduðust alltof langir biðlistar, fyrir því væri löng reynsla í útlöndum. Hvaðan sú vitneskja er fengin er ekki vitað, en í Danmörku, þar sem almennt tíðkast hvorki gjaldtaka í heilsugæslunni né á sjúkrahúsum, er ekkert sem styður þessar fullyrðingar formannsins.

Viðvörunarljós
Hér er greinilega ástæða til að staldra við, því í langan tíma hefur verið samstaða um grunnreglur samfélagins á sviði heilbrigðismála. Þegar almenningur er farinn að greiða það mikið fyrir heilbrigðisþjónustu úr eigin vasa að margir fresta því að fara til læknis eða jafnvel neita sér alveg um læknisþjónustu eru það viðvörunarljós sem taka verður alvarlega. Einfaldlega vegna þess að í velferðarsamfélagi sem stendur undir nafni mega bein útgjöld einstaklinga aldrei vera það mikil að þau komi í veg fyrir að fólk leiti sér nauðsynlegrar heilbrigðisþjónustu.

 

Innsett  F.S.

 

Sjúkratryggingar Íslands og ósannindin

Skoðun 18. maí 2013 15:45

 

Júlía Birgisdóttir, hagfræðingur (sykursýki 1). Júlía Birgisdóttir skrifar:

Framganga SÍ og velferðarráðuneytisins vegna nýrrar lagasetningar og reglugerðar um greiðsluþátttöku SÍ á lyfjum hefur verið ótrúleg, svo ekki sé meira sagt.

Framkvæmd og kynningu á breytingunum hefur ekki einungis verið verulega ábótavant heldur eru ósannindin sem þessar stofnanir segja almenningi það versta í þessu öllu saman.

Það er sorglegt í ljósi þess að margir sem nýtt kerfi hefur áhrif á hafa ekki burði til að leita sér réttra upplýsinga um málið. Ef SÍ, velferðarráðuneytið og embættismenn segja almenningi ekki sannleikann, hver gerir það þá? SÍ og velferðarráðuneytið bera fyrir sig þremur atriðum sem eru ósönn.

Í fyrsta lagi er sagt að nýja kerfið sé einfaldara. Það er óljóst fyrir hvern nýja kerfið er einfaldara. Það er svo sannarlega ekki einfaldara fyrir lyfjanotendur. Fyrsta skrefið verður stór biti á hverju ári fyrir alla sem hafa fengið niðurgreiðslu á lyfin sín, hvort sem um fulla niðurgreiðslu er að ræða eða hluta af lyfjakostnaði. Til að bregðast við þessu þá hefur SÍ brugðið á það ráð að skella sér í hlutverk lánastofnunar og ætla að bjóða fólki greiðsludreifingu á lyfin sín. (Er ekki eitthvað brenglað við að þurfa að taka lífsnauðsynleg lyf á raðgreiðslum í samfélagi sem kennir sig við velferð?)

Til þess að fá greiðsludreifingu þarf lyfjakaupandi að koma í apótekið og sækja um dreifinguna. Apótekið sér svo um að vinna umsóknina og senda til SÍ sem sér um að afgreiða umsóknina og samþykkja. Daginn eftir getur lyfjakaupandinn komið og fengið lyfin sín. Nú er mér spurn, fyrir hvern er þetta einfaldara? Þetta er ekki einfaldara fyrir lyfjakaupandann, þetta er ekki einfaldara fyrir apótekið og ekki einfaldara fyrir SÍ. Það er augljóst að þetta einfaldar hvorki ferlið fyrir lyfjakaupandann né apótekið og hvað þá SÍ á nokkurn hátt. Það er því hæpið að kalla þetta nýja kerfi einfaldara.

Til að bregðast við gagnrýni á háan kostnað í fyrsta þrepi hefur fólki verið sagt að leysa út minni skammta í einu. Í stað þess að fá þriggja mánaða skammt þá er þeim tilmælum beint til fólks, sem getur ekki lagt út háar fjárhæðir í einu, að koma mánaðarlega. Þetta er ekki hægt að kalla einföldun. Hvorki fyrir lyfjakaupendur né apótek, heldur hefur fyrirhöfnin margaukist með því að beina fólki í apótekið tólf sinnum á ári að ná í lyfin sín í stað fjögurra skipta. Í þessu samhengi er einnig vert að minnast á að kaup á stærri pakkningum eru hagkvæmari og samkvæmt reglugerðinni á að afgreiða hagkvæmustu pakkninguna.

Í nýju kerfi eiga tekjulágir rétt á endurgreiðslu. Það er að segja þeir sem eru verulega tekjulágir. Hæstu tekjur sem einstaklingur má hafa á ársgrundvelli, til að eiga rétt á endurgreiðslu, eru 3.750.000 á ári en það gerir tekjur upp á 312.500 krónur á mánuði sem er langt undir meðaltekjum. Til að fá endurgreiðslu þurfa einstaklingar að safna saman öllum kvittunum og fara með niður í TR og sækja um hana, sem svo getur tekið upp í nokkrar vikur að afgreiða. Og þetta gerist allt eftir að það hefur verið lagt út fyrir lyfjunum.

Er hægt að kalla þetta einföldun? Það held ég varla. Þetta er hvorki einfaldara fyrir TR né lyfjakaupandann. Auk þess er ólíklegt að TR og SÍ séu í stakk búin að takast á við allt aukaumfangið sem fylgir þessum breytingum.

Ég fór niður í TR/SÍ í vikunni þar sem einn ráðgjafi var að störfum og einn starfsmaður í móttöku. Það var einn einstaklingur á undan mér og ég beið í 20 mínútur eftir að tala við ráðgjafa. Að síðustu, ef lyfjakaupendur fara upp í hámarksgreiðsluþak þarf læknir að sækja um þakskírteini fyrir viðkomandi til að hann þurfi ekki að greiða fyrir lyfin sín umfram greiðsluþakið. Bið eftir að komast til læknis getur verið upp í nokkrar vikur og enn lengri bið að komast til sérfræðings, allt upp í nokkra mánuði. Þurfa lyfjakaupendur að greiða fyrir lyfin sín þrátt fyrir að vera komin upp í þak? Þessari spurningu hefur SÍ ekki svarað.

Er aukið álag á heilbrigðiskerfið og lækna það sem við þurfum á tímum niðurskurðar? Með þessu fyrirkomulagi hefur fyrirhöfn heilbrigðiskerfisins, lækna, lyfjakaupanda og SÍ verið stóraukin. Það er fráleitt að kalla þetta einföldun þegar flækjustigið hefur hækkað jafn mikið og raun ber vitni í nýju kerfi.

Í öðru lagi er sagt að nýja kerfið hafi aukinn jöfnuð í för með sér. Jöfnuður er hugtak sem á ekki við í þessum aðstæðum. Sjúkdómar eru í eðli sínu ólíkir. Í gömlu lögunum, sem ný lög leystu af hólmi, var lagagrein sem bannaði gjaldtöku á lífsnauðsynlegum lyfjum. Hvernig má það vera að þeirri lagagrein hafi verið skipt út og í hennar stað sett grein um að allir skulu greiða fyrir lyfin sín upp að sama marki? Nú eru sumir með ólæknandi sjúkdóma, sumir greinast ungir að aldri og sumir eru með sjúkdóma sem er hægt að meðhöndla með öðrum leiðum en lyfjagjöf. Og svo eru það þessir sem þurfa á lífsnauðsynlegum lyfjum að halda og ef þessir einstaklingar eru lyfjalausir þá veikjast þeir alvarlega með tilheyrandi kostnaði fyrir heilbrigðiskerfið og sjúkdómurinn dregur fólk að lokum til dauða.

Hver er jöfnuðurinn við það að vera með ólæknandi sjúkdóm samanborið að vera með læknanlegan eða tímabundinn sjúkdóm? Hver er jöfnuðurinn við það að hafa engar aðrar leiðir færar en lyfjagjöf samanborið við að geta breytt um lífsstíl og losnað við lyf? Það var góð og gild ástæða fyrir því að ákveðin lyf voru gjaldfrjáls. Þetta er spurning um líf og dauða. Hvernig hugtakið „jöfnuður" komst inn í þessa umræðu og frumvarp til laga hafi verið byggt á þeirri hugmyndafræði er ofar mínum skilningi.

Í þriðja lagi er það fullyrt að sparnaður sé ekki tilgangur nýja kerfisins. Eins og svo margt annað sem hefur verið fullyrt um nýtt kerfi þá er það rangt að enginn sparnaður verði við breytingarnar. Nú verða sparaðar 220 milljónir á ársgrundvelli með því að skerða greiðsluframlag Sjúkratrygginga á ADHD-lyfjum til fullorðinna. Í þingskjali um málið er ekki hægt að skilja þetta öðruvísi en að SÍ ætli að hætta allri greiðsluþátttöku á ADHD-lyfjum til meirihluta fullorðinna. Áður voru 360 milljónir veittar í þennan lyfjaflokk, því er sparnaðurinn rúmlega 60% í þessum flokki niðurgreiddra lyfja.

Enn bætast við ósannindi frá SÍ og velferðarráðuneytinu. Er það til of mikils ætlast að opinberar stofnanir beri ekki lygar, ósannindi og hálfsannleik í almenning? Virðingarleysi SÍ, velferðarráðuneytisins, ráðherra, embættismanna og starfsmanna þessara stofnana gagnvart fólki er algjört. Nýtt lagafrumvarp hefur áhrif á um 30 þúsund einstaklinga. Það er skautað fram hjá allri réttmætri gagnrýni og hún látin standa ósvöruð. Það er gert lítið úr fólki sem hefur einlægar áhyggjur af stöðu sinni og þeim sagt að kynna sér kerfið betur. Kynningarfundur SÍ og velferðarráðuneytisins hjá Samtökum sykursjúkra

Á dögunum héldu Samtök sykursjúkra kynningarfund með fulltrúum velferðarráðuneytisins og SÍ. Þarna stóð fulltrúi velferðarráðuneytisins fyrir framan fullan sal af sykursjúku fólki og sagði blákalt að nýtt kerfi væri sanngjarnt. Þetta sagði hann þrátt fyrir að reglugerðin hefði gengið þvert á álit velferðarnefndar gagnvart sykursjúkum. Þetta sagði hann þrátt fyrir að sykursjúkir séu sá hópur sem kemur einna verst út í nýju kerfi. Þetta sagði hann þrátt fyrir að sykursjúkir þurfi nú að greiða tugi þúsunda á ári fyrir insúlín sem er þeim lífsnauðsynlegt. Þetta sagði hann þrátt fyrir að velferðarráðherra hefði farið fram á endurskoðun framkvæmdarinnar gagnvart sykursjúkum.

Það er augljóst að þessi embættismaður skilur ekki meiningu orðsins „réttlæti". Í fyrsta lagi er vafasamt að segja nýtt kerfi auka jöfnuð en að kalla það réttlátt er hreint út sagt ósvífið. Ef kerfið væri réttlátt þá væri tekið tillit til ólíks eðlis sjúkdóma og þess að þeir eru misalvarlegir og lyf eru fólki misnauðsynleg. Sama greiðsluþak fyrir alla, óháð aðstæðum, er ekki réttlæti. Fulltrúar SÍ og velferðarráðuneytisins sögðu að afgreiðsla lagafrumvarpsins hefði ekki mætt neinni andstöðu í þinginu og almenn sátt ríkti um það. Þetta er eins fjarri sannleikanum og hægt er. Þau sögðu að enginn þingmaður hefði greitt atkvæði gegn málinu.

Staðreyndin er sú að þingmenn Framsóknarflokks og Hreyfingarinnar auk nokkra þingmanna Sjálfstæðisflokks sátu hjá og nokkrir hafa lýst opinberlega yfir vanþóknun sinni á lögunum og útfærslu reglugerðarinnar. Læknar, heilbrigðisstarfsfólk, lyfsalar, lyfjanotendur, aðstandendur þeirra, kjararáð eldri borgara, hópur fólks með sykursýki 1, foreldrar barna á lyfjum og fjöldi annarra hagsmunaaðila sem sjá óréttlætið í kerfinu hafa lýst yfir miklum áhyggjum og efasemdum um meingallaða reglugerð. Það ríkir engin sátt um breytingar á kerfinu. Þessir sömu fulltrúar héldu því fram að nýtt kerfi væri betra. Til þess að geta tekið afstöðu til þess, þá þurfa að vera upplýsingar um fjölda þeirra sem greiða minna í nýju kerfi og fjölda þeirra sem greiða meira. Aðspurð gátu þau ekki svarað því vegna þess að, að þeirra sögn, eru þessar tölur ekki tiltækar. Ef þessar tölur eru ekki fyrir hendi hvernig er hægt að fullyrða að nýtt kerfi sé betra? 

Núna er enginn munur gerður á því hvort lyf séu lífsnauðsynleg eða ekki. Allir skulu sitja við sama borð. Í því sambandi er samanburður við hin Norðurlöndin vinsæll. En því miður stenst sá samanburður enga skoðun. Sykursjúkir þurfa ekki að greiða fyrir insúlín í Noregi og Svíþjóð. Í Finnlandi þurfa þeir að greiða 3 evrur á þriggja mánaða fresti og í Danmörku þá er kostnaðurinn mun lægri, það er að segja þegar búið er að taka launamun á milli landanna í reikninginn. Ég bíð eftir nýjum stjórnvöldum. Það hefur þegar sýnt sig að nýtt kerfi er meingallað og þarf á alvarlegri og ítarlegri endurskoðun að halda. Ég vona að tilvonandi stjórnvöld hafi kjarkinn sem þarf til að takast á við það verkefn

Innsett: F.S.

Aukin vanskil hjá öryrkjum

http://www.ruv.is/frett/aukin-vanskil-hja-oryrkjum

Fyrst birt: 15.05.2013 12:29, Síðast uppfært: 15.05.2013 18:24

Flokkar: Innlent, Höfuðborgarsvæðið, Heilbrigðismál, Neytendamál, Stjórnmál

Brynja, hússjóður Öryrkjabandalagsins, sem leigir út íbúðir fyrir öryrkja, þurfti að afskrifa kröfur upp á tæpar 4,8 milljónir króna í fyrra vegna leiguskulda. Tveimur árum áður þurfti aðeins að afskrifa ríflega hálfa milljón.

Leigjendur hjá Brynju, hússjóði Öryrkjabandalagsins, hafa undanfarin ár staðið frammi fyrir því að sífellt stærri hluti af tekjum þeirra fer í að borga leigu. Það má rekja meðal annars til þess að leigan er vísitölutengd og hefur því síðustu fimm árin hækkað um 37 prósent. Á sama tíma hafa húsaleigubæturnar aðeins hækkað um 9,5 prósent og aðrar greiðslur til öryrkja hafa ekki heldur haldið í við verðlag. Sem dæmi greiðir sá sem var með 50 þúsund króna leiguíbúð fyrir fimm árum yfir 50 prósentum meira í leigu á mánuði nú en þá, þegar búið er að draga húsaleigubæturnar frá leigunni.

Samkvæmt ársreikningum Brynju var ríflega hálf milljón af útistandandi kröfum vegna húsaleigu afskrifuð árið 2010. Í fyrra var þessi upphæð orðin 4,7 milljónir, næstum því níu sinnum hærri upphæð.

Björn Arnar Magnússon, framkvæmdastjóri Brynju, sagði í samtali við fréttastofu að þessi staða hefði haft veruleg áhrif á skjólstæðinga sína. Hússjóðurinn hefði verið liðlegur við þá sem lentu í vandræðum og til dæmis reynt að semja um að dreifa greiðslunum. Það dygði þó ekki alltaf til og þegar allt um þryti yrði að grípa til útburðar. Nokkur slík tilvik hafi komið upp. Björn segir nauðsynlegt fyrir hússjóðinn að vísitölutengja leiguna þar sem verðtryggð lán hvíli á íbúðunum sem sjóðurinn verði að geta staðið skil á.

Það eykur svo enn á vandann að Reykjavíkurborg býður upp á sérstakar húsaleigubætur, en einungis þeir sem leigja hjá Félagsbústöðum njóta þeirra. Þegar er í gangi málarekstur út af þessu, en ekki er búist við að niðurstaða komi í það mál fyrr en í haust.

Þurfti ad borga 75 þúsund i tryggingu til ad fa hjolastol.

 

http://www.visir.is/thurfti-ad-borga-75-thusund-i-tryggingu-til-ad-fa-hjolastol/article/2013130318915

Vísir Innlent 19. mars 2013 18

 

Steinunn Þóra Árnadóttir er með taugasjúkdóminn MS og er mjög mikill dagamunur á henni. Hún notar almennt ekki hjólastól en þolir illa langar göngur, og langar verslunarferðir. Horfa á myndskeið með frétt Erla Hlynsdóttir skrifar Kona með taugasjúkdóm gagnrýnir að hún hafi þurft að gangast í 75 þúsund króna ábyrgð til að fá lánaðan hjólastól í Kringlunni. Ástæðan fyrir tryggingagjaldinu er að hjólastólum í Kringlunni hefur ítrekað verið stolið.

Steinunn Þóra Árnadóttir er með taugasjúkdóminn MS og er mjög mikill dagamunur á henni. Hún notar almennt ekki hjólastól en þolir illa langar göngur, og langar verslunarferðir.

Hún útskrifaðist nýverið með meistaragráðu í fötlunarfræðum, en ritgerðin hennar fjallaði einmitt um aðgengi fólks í hjólastól að samfélaginu, og er henni málið því hugleikið.

„Þarna fór ég bara í Kringluna með mína hækju en sleppti því að taka með mér hjólastól. Svo, eins og vill stundum gerast, dróst ferðin á langinn og eftir að hafa farið í svolítið margar búiðir var ég orðin mjög þreytt," segir Steinunn Þóra.

Hún settist þá niður á kaffihúsi og móðir hennar fór að þjónustuborði Kringlunnar til að sækja hjólastól.

„En þá kom í ljós að til þess að fá lánaðan hjólastól, þá þarf maður að gangast í ábyrgð fyrir 75 þúsund króna tryggingu. Okkur fannst það nú svona heldur mikið."

Fólk getur valið um að leggja fram fimm þúsund krónur í reiðufé. Ef það er ekki til staðar þarf fólk að vera með kreditkort sem er straujað á gamla mátann og kvittun fyrir 75 þúsund krónum haldið eftir, en hún rifin þegar stól er skilað.

„Og jafnvel þó það séu aldrei teknar út þessar 75 þúsund krónur, þá ef maður setur þetta í samhengi þá fæ ég útborgaðar örorkubætur frá Tryggingastofnun ríkisins 210 þúsund krónur mánðarlega, og þetta er þriðjungur af þeirri upphæð."

Framkvæmdastjóri Kringlunnar segir í samtali við fréttastofu að ástæðan fyrir þessu fyrirkomulagi sé að það hafi ítrekað komið fyrir að fólk hreinlega steli hjólastólunum.
Fréttastofa hafði samband við Smáralind og þar þarf ekki að leggja fram tryggingafé.
Steinunn segir að hún hefði verslað ívið meira ef hún hefði fengið hjólastól.

„Ætli ég hefði ekki verið í Kringlunni talsvert lengur og farið í fleiri búðir og verslað meira."

 Innsett: F.S.

 

María og Tinna þjást af arfgengri heilablæðingu sem getur dregið þær til dauða

 

„Ég er mjög þakklát fyrir mitt líf"

http://www.dv.is/frettir/2013/3/11/eg-er-mjog-thakklat-fyrir-mitt-lif

 
Sólrún Lilja Ragnarsdóttir  [e-mail]17:22 › 11. mars 2013

Frá vinstri: Tinna Björk Kristinsdóttir, María Ósk Kjartansdóttir, Mímir Hafliðason og Jón Birgir Eiríksson.

„Ég er mjög þakklát fyrir mitt líf, þó ég myndi deyja í dag þá er ég þakklát," segir hin 23 ára Tinna Björk Kristinsdóttir sem þjáist af arfgengri heilablæðingu. Um er að ræða séríslenskan sjúkdóm sem erfist ókynbundið ríkjandi, en hann veldur heilablæðingu hjá ungu fólki. Tinna hefur ekki enn fengið blæðingu en hún gæti fengið slíka hvenær sem er. Hún lætur það þó ekki stoppa sig, lifir eðlilegu lífi og nýtur þess að vera til.

María Ósk Kjartansdóttir þjáist einnig af sjúkdómnum. Hún er 26 ára og hefur fengið þrjár heilablæðingar. Þá fyrstu fékk hún 24 ára en á síðasta ári fékk hún tvær blæðingar sama daginn. Aðra mjög alvarlega og var henni vart hugað líf. Móðir hennar lést úr sama sjúkdómi 32 ára og systir Maríu lést aðeins 27 ára eftir að hafa fengið blæðingu.

Sjúkdómurinn er mjög sjaldgæfur en talið er að um tuttugu Íslendingar þjáist af arfgengri heilablæðingu.

Tíminn er naumur

Rannsóknarhópur, undir stjórn Ástríðar Pálsdóttur, hefur rannsakað sjúkdóminn um árabil við tilraunastöð Háskóla Íslands á Keldum. Rannsóknarvinnan er kostnaðarsöm og þurfa vísindamennirnir að miklu leyti að reiða sig á styrkveitingar sem hafa dregist saman eftir hrun.

María og Tinna vita að tíminn er naumur. Þær geta ekki hugsað sér að rannsóknarvinnan leggist af vegna fjárskorts og hafa því brugðið á það ráð að safna sjálfar peningum með ýmsum leiðum. María hefur til að mynda lagt um tvær og hálfa milljón króna í rannsóknarsjóðinn sem hún safnaði með því standa fyrir fjáröflunarsamkomum. „Við erum að safna svo þau geti haldið rannsóknunum áfram," segir Tinna.

Hafði samband við nemendafélag Verzló

Eftir að farið á nemendamótssýningu Verzlunarskóla Íslands, V.Í Will Rock You, á dögunum setti María sig í samband við nemendamótsnefndina og óskaði eftir samstarfi við nemendafélagið með fjáröflun. Úr varð að næstkomandi fimmtudag verður sérstök fjáröflunarsýning á söngleiknum þar sem allur ágóði rennur til rannsóknarsjóðs arfgengrar heilablæðingar.

María sem má ekki mikið reyna á sig eftir heilablæðingarnar, hvorki líkamlega né andlega, segir frábært að komast í svona samstarf með fjáröflun. Það tekur mesta álagið af henni sjálfri að þurfa ekki að standa í að skipuleggja viðburðinn.

Trúa að lækning finnist

Eftir blæðingarnar í fyrra var Maríu haldið sofandi í öndunarvél í þrjár vikur og voru læknar mjög svartsýnir á að hún næði bata. „Þið verðið að vera búin undir að hún fari, var sagt við ættingja mína," segir María. Þegar hún vaknaði gat hún sig í fyrstu hvergi hreyft og var bundin við hjólastól um tíma. Nú hefur hún nánast náð fullum styrk en verður að fara mjög vel með sig. María viðurkennir það hlæjandi að hún fari áfram á þrjóskunni. „Fyrir ári síðan sat ég í hjólastól og gat ekki talað. En ég sleppti hjólastólnum, það var ekki sjéns að yrði föst við hann," segir hún ákveðin.

María og Tinna vilja í kjölfar styrktarsýningarinnar opna frekari umræðu um sjúkdóminn í samfélaginu og nauðsyn þess að hann sé rannsakaður. En markmið rannsóknanna er að skilgreina sjúkdómsferla sem valda sjúkdóminum í þeim tilgangi að finna meðferðarúrræði. Þær eru báðar mjög bjartsýnar, halda í vonina og trúa að lækning finnist við sjúkdómnum.  „Ég trúi að einn daginn finnist lækning, hvort sem það verður í okkar lífstíð eða ekki," segir Tinna.

 Stefna á að safna milljón

Söngleikurinn V. Í Will Rock You hefur gengið fyrir fullu húsi í Austurbæ síðan 7. febrúar og hefur aðsóknin farið fram úr björtustu vonum. Þeir Mímir Hafliðason og Jón Birgir Eiríksson, sem báðir eru í nemendamótsnefndinni ,segja tilvalið þegar svona vel gengur að leggja góðu málefni lið. Leikstjóri sýningarinnar er Björk Jakobsdóttir en hún samdi einnig handritið. Eins og nafnið gefur til kynna þá spila lög hljómsveitarinnar Queen stórt hlutverk í sýningunni sem fjallar um nokkra stráka sem eru að útskrifast úr Versló árið 2007 og fá vinnu í banka. Líkt og í öllum góðum söngleikjum fléttast ástin svo inn í söguþráðinn. „Við gerum svolítið grín af sjálfum okkur í Versló og hvernig þetta var allt saman fyrir hrun," útskýrir Mímir. Mikið er lagt í sýninguna en 160 manns vinna að henni með einhverjum hætti og undirbúningur hófst í apríl á síðasta ári.

„Ef fyllum salinn þá getum við safnað hátt í milljón til styrktar rannsóknum á þessum sjúkdómi," segir Jón Birgir. Miðað við hvernig aðsóknin hefur verið ætti það vel að takast að mati Jóns Birgis og Mímis. Styrktarsýningin fer fram í Austurbæ á fimmtudaginn, þann 14. mars næstkomandi og hefst klukkan 20:00. Hægt er að nálgast miða á Miði.is.

Þeir sem ekki komast á sýninguna en vilja leggja sitt af mörkum geta gefið frjáls framlög í styrktarsjóðinn.

Bankanúmer: 0542-14-403403

Kennitala:  201186-3829

Innsett: F.S.

Fundur ÖBÍ með framboðum til Alþingis.

 

Fá allir að sitja við sama borð?

Sáttmáli Sameinuðu þjóðanna um réttindi fatlaðs fólks

Hver er afstaða framboða til Alþingis?

 

Hilton Reykjavík Nordica, A salur

 miðvikudaginn 20. febrúar 2013 kl. 14.00-16.00

 

Öryrkjabandalag Íslands (ÖBÍ) býður til opins fundar með fulltrúum framboða til Alþingiskosninga í apríl 2013.  Rætt verður um hvernig frambjóðendur sjá fyrir sér framtíð mannréttindasáttmála Sameinuðu þjóðanna (SÞ) um réttindi fatlaðs fólks á Íslandi. ÖBÍ hvetur fatlað fólk, þá sem vinna að málefnum fatlaðs fólks og alla sem áhuga hafa á málefninu til að mæta á fundinn þar sem mannréttindasáttmálinn verður stefnumótandi í málefnum fatlaðs fólks í framtíðinni.

 

Framsöguerindi

Sagan, samhengið og hugmyndafræðin að baki sáttmála SÞ um réttindi fatlaðs fólks: Rannveig Traustadóttir, prófessor í fötlunarfræðum við HÍ

Skyldur íslenska ríkisins samkvæmt Samningi Sameinuðu þjóðanna um réttindi fólks með fötlun: Brynhildur Flóvenz, dósent við lagadeild HÍ

 

Fulltrúar framboða á landsvísu sitja fyrir svörum frá

Guðmundi Magnússyni, formanni Öryrkjabandalags Íslands

Gerði A. Árnadóttur, formanni Landssamtakanna Þroskahjálpar

Margréti Steinarsdóttur, framkvæmdastjóra Mannréttindaskrifstofu Íslands

 

 

Fundarstjóri: Ragnar Gunnar Þórhallsson

 

Boðið verður upp á veitingar í upphafi fundar

 

Táknmáls- og rittúlkun í boði

 

Allir velkomnir!

Tekið af öldruðum og fært ungum........

Pistlar | 09. nóvember 2012 - kl. 15:48

Tekið af öldruðum og fært ungum � jafnaðarstefna?

Eftir Kristinn H. Gunnarsson

Fjölskyldufólk er greinilega mikilvægasti kjósendahópurinn. Einhverra hluta vegna eru aldraðir og sjúkir ekki  jafnmikilvægir í augum stjórnmálaflokkanna. Stjórnarflokkarnir hafa á kjörtímabilinu vaðið í gegnum og  eld og brennistein  til þess að koma fram, að þeirra mati nauðsynlegum niðurskurði og samdrætti í heilbrigðiskerfinu og greiðslum almannatrygginga til aldraðra og öryrkja. Nú þegar kosningar eru framundan gefa þeir  fyrirheit um að unnt verði á komandi árum að auka útgjöld  � nei ekki til aldraðra heldur til hækkunar barnabóta. Framsóknarflokkurinn gengur enn lengra og heldur áfram að lofa hundruðum milljarða króna úr ríkissjóði til þess að greiða íbúðaskuldir en minnist ekki á kjör gamla fólksins, tryggasta kjósendahóps flokksins um áratugi.

Þetta er mikið áhyggjuefni, þar sem  þarna verður æ ljósari þróun sem verið hefur í gangi um árabil, að litið er á  á stjórnmálin sem hvert annað markaðstorg  þar sem frambjóðendur verða að vera með girnileg tilboð til fjölmennustu hópanna til þess að ná marktækum árangri. Flokkarnir bæði móta þessa þróun og bregðast við kröfum frá kjósendum um lífsgæði sér til handa. Auðvitað má segja að krafa kjósenda sé eðileg að vissu marki, en bæði þeir og flokkarnir mega ekki víkja sér undan þeirri ábyrgð að hafa skýra og sanngjarna stefnu um dreifingu lífsgæðanna þannig að fyrst sé veitt þeim sem verst standa og svo koll af kolli. Þegar fullfrískt fólk lætur það eftir sér að gera kröfur fyrst til sín og skeytir ekki um hvernig það bitnar á öldruðum, sjúkum og öryrkjum  er þjóðfélagið komið í siðferðilega kreppu.

Undanfarin ár hafa verið gífurlega erfið fjárhagslega og ríkissjórnin hefur að mörgu leyti unnið kraftaverk . Við sumt hefur stjórnarflokkunum líka tekist ágætlega að jafna niður byrðunum á þann hátt sem allflestir Íslendingar eru sáttir við. En stjórnarflokkarnir hafa líka brugðist á jafnaðarmannavaktinni og beygt af leið og fært tekjur á milli þjóðfélagshópa á þann hátt að ekki er hægt að una því.

Á kjörtímabilinu hafa kjör aldraðra og öryrkja verið skert um 13 milljarða króna en á sama tíma hafa bætur til fjölskyldufólks verið hækkaðar um  9 milljarða króna.   Þarna hefur verið fært á milli þjóðfélagshópa á ósanngjarnan hátt.  Aldraðir og öryrkjar eru ekki hópurinn sem helst eru aflögufærir í þjóðfélaginu. Það er umhugsunarefni og þarfnast rökstuðningis hvers vegna hópunum er raðað þannig að fjölskyldufólk er framar öryrkjum og öldruðum. Það er hægur vandi að réttlæta hækkun vaxtabóta í  mikilli verðbólgu og að beita ríkissjóði til þess, en það er öllu torveldara að færa rök fyrir því að það svigrúm eiga aldraðir og öryrkjar að skapa með  sérstakri skerðingu á sínum kjörum.

Á miðju ári 2009 voru kjör aldraðra og öryrkja skert með lögum um 3.650 mkr miðað við heilt ár. Það gerir samtals um 13 milljarða króna kjaraskerðingu til næstu áramóta.  Hún  bitnar á um 35.000 einstaklingum.  Lækkun bóta var 2009 um það bil 8% í krónum talið vegna lagasetningarinnar. Á sama tíma voru útgjöld til fæðingarorlofssjóðs, barnabóta og vaxtabóta samanlagt hækkaðar um 9 milljarða króna. Lítilsháttar skerðing er í greiðslum fæðingarorlofssjóðs, nokkur skerðing á barnabótum en mikil hækkun í vaxtabótum. Nú boðar ríkisstjórnin að nota svigrúm til kjarabóta til þess að hækka barnabæturnar aftur og  bæta það sem skert hefur verið.

En ekki er stafkrókur í áfornum ríkisstjórnarinnar  um að bæta að einhverju leyti skerðingu til aldraðra og öryrkja. Björgvin Guðmundsson, fyrrv borgarfulltrúi  bendir á í blaðagrein að kjaranefnd Félags eldri borgara telji þurfa að hækka lífeyri aldraðra um 20% til þess  uppfylla ákvæði laga um að lífeyrir aldraðra hækki til jafns við laun og verðlag. Frá ársbyrjun 2009 hafa lágmarkslaun hækkað um 33% en lífeyrir aldraðra og öryrkja aðeins um 13%. Skýrar getur ríkisstjórnin ekki talað og ekki eru gömlu stjórnarandstöðuflokkarnir að ónáða hana með gagnrýni.

Það er reyndar enn meira umhugsunarefni hvers vegna  ríkisstjórnin telur sig hafa minni skyldur við aldraða og öryrkja en við þessi  fáu útgerðarfyrirtæki sem hafa fengið obbann af gróðanum í sjávarútvegi  á kjörtímabilinu. Um 200 milljarða króna rekstrarafgangur hefur orðið  í sjávarútvegi frá  2009 og það er ekki fyrr en núna á síðasta fiskveiðiári kjörtímabilsins að ætlunin er að taka í ríkissjóð 5-6 milljarða króna með hækkun veiðigjaldsins. Aldraðir og öryrkja eru vegnir og metnir og léttvægir fundnir í samanburði við hagsmuni kvótahafanna. Eðlilegra hefði verið að taka af gróðanum í útgerðinni og nota hann til þess að verja kjör þeirra sem helst var talið að þyrftu á því að halda.

Niðurstaðan sem blasir við er önnur en búast mátti við. Eðlilegt er að spyrja um jafnaðarstefnuna. Hvar er hún í þessu ferli?

H�f. Ritstj�rn

Húnahornið - Fréttavefur allra Húnvetning