Enn um möguleika í stofnfrumurannsóknum......

Það er fróðlegt að sjá hvað er að gerast í meðhöndlun sjúkdóma með stofnfrumum.   Stutt er síðan hér byrtist grein um notkun á stofnfrumum við lagfæringar á “biluðum”hjartalokum.

 

Ég veit að þetta eru umdeildar rannsóknir og ég held að stofnfrumurannsóknir séu ekki leyfðar hér á landi.   

 

Þetta gefur von um fleyri möguleika við að meðhöndla sjúkdóma og vefi.  

Mjög fróðlegt svið en ég er ekki sérfræðingur í þessu. 

Kíkið bara á greinina.                F.S.

 Af:   http://visir.is/article/20070411/FRETTIR05/70411023

“Stofnfrumumeðferð hjálpar sykursjúkum

 

Getty Images

Vísir, 11. apr. 2007 08:57  

Fólk með sykursýki gat hætt að nota insúlínsprautur þar sem líkami þeirra fór að framleiða insúlín eftir að fólkið gekkst undir stofnfrumumeðferð. 15 manns með sykursýki af gerð 1 tóku þátt í rannsókninni en niðurstöður hennar voru birtar í gær.

Í henni voru stofnfrumur teknar úr þeim sjálfum og svo sprautað aftur inn í líkama þeirra. Á meðan rannsókninni stóð voru sjúklingunum gefin lyf til þess að koma í veg fyrir að líkami þeirra hafnaði stofnfrumunum. Niðurstöður rannsóknarinnar sýna að fólk með sykursýki geti lifað án þess að þurfa að sprauta sig með insúlíni á degi hverjum. Þær gætu leitt til byltingar í því hvernig sykursýki er meðhöndluð.

Fólk með sykursýki 1 þarf að sprauta sig með insúlíni á degi hverjum þar sem ónæmiskerfi þeirra kemur í veg fyrir að líkamar þeirra framleiði efnið. 13 af 15 þátttakendum í rannsókninni þurftu ekki á insúlínsprautum að halda í þrjú ár eftir að meðferð lauk.

Fólk fær sykursýki 1 þegar ónæmiskerfið ræðst gegn þeim frumum sem framleiða insúlín.   Í rannsókninni voru fyrst teknar stofnfrumur úr blóði þeirra.   Þeir gengust síðan undir væga tegund efnameðferðar til þess að eyða þeim hvítu blóðkornum sem réðust gegn insúlínframleiðandi frumum.   Að lokum var stofnfrumunum sprautað aftur í þátttakendurnar til þess að byggja upp ónæmiskerfi þeirra á ný.

Frá þessu er skýrt á vef breska tímaritsins Time í dag. Hægt er sjá greinina í fullri lengd hér.”    http://www.timesonline.co.uk/tol/life_and_style/health/article1637528.ece 

Höfundur greinarinnar:   Jónas Haraldsson fréttamaður 

Undirstrikanir og leturbreytingar eru mínar.         F.S.

Tökum þátt í því að bæta andrúmsloftið....

 

Þetta er frábær hugmynd.   Það vantar alltaf fé til skógræktar, og þetta er frábær hugmynd. 

Það þyrfti svo að bjóða fyrirtækjum/ stofnunum að kolefnisjafna útblástur samgöngutækja sinna með skógrækt.        Fyrirtækin gætu svo sýnt merki um vottun á þessu í sínum kynningarpésum.   Það eru svona hugmyndir sem skila málum áfram.

SÍBS félagar ættu að sýna fordæmi og taka þátt í þessu .   Þetta er aðferð til að auka líkur á sæmilega heilnæmu lofti í framtíðinni.   Okkar félagsmenn eru margir sérstaklega viðkvæmir fyrir mengun, og því kæmi þetta þeim vel.

Ekki satt......                        F.S.

Umhverfisverkefninu Kolviði hleypt af stokkunum

Gott ef skuldarar fá líka kosningaloforð......

 

Það er t.d. oft mjög alvarlegt mál fyrir fólk sem veikist og verður að hætta að vinna.   Þrátt fyrir lýfeyrisgreiðslur og tryggingabætur, þá hefur þetta oft í för með sér stórlækkun ráðstöfunarfjár.

Skuldir hlaðast upp og erfitt getur verið að taka á fjármálunum á sama tíma og heilsuleysið ágerist.    Gott væri að hafa lög sem takmarka aðgangshörku innheimtuaðila.

 Magnús Helgi Björgvinsson bloggari segir um þetta á bloggi sínu:   http://maggib.blog.is/blog/maggib/entry/175742/ , 

Magnús hefur haft þetta frumvarp fyrir augunum í mörg ár. Jóhanna lagði það fram 1996 fyrst!

Magnús vísar svo í :  http://www.althingi.is/johanna/greinar/safn/000102.shtml

 

Égvill einnig benga á frumvarp sem Jóhanna og fleyri lagði fram um þetta mál:

 

1996. - 1066 ár frá stofnun Alþingis.
121. löggjafarþing. - 56 . mál.

56. Tillaga til þingsályktunar
um aðgerðir til að bæta stöðu skuldara.Flm.: Jóhanna Sigurðardóttir, Rannveig Guðmundsdóttir, 

Kristín Ástgeirsdóttir, Gísli S. Einarsson.

 

Sjá nánar á:    http://www.althingi.is/altext/121/s/0056.html

 

 Endilega kíkið á þetta.   Hér er um þarf mál að ræða.        F.S.

 

 

 

Félagsmálaráðherra: Mikilvægt að tryggja rétt skuldara

Björn Bjarnason í brjóstholsaðgerð.......

Má þá búast við því að Björn skrái sig í Félag Lungnasjúklinga eftir þessa brjósthols / lungna aðgerð ?

Hann verður líklega "utan félaga".

Ég óska honum svo góðs bata og farsællrar endurhæfingar..                                 F.S. 

Brjóstholsaðgerðin gekk vel

Á að skjóta gamla fólkið!

 

Ég rambaði inn á þessa bloggsíðu og rakst á þetta þar.   Hægt er að nálgast öll skrifin og athugasemdir á :   http://haukurn.blog.is/blog/haukurn/entry/165821/#comments 

Ég veit ekkert um höfundinn, en hann er virkilega beinskeittur í skrifum sínum um stöðu eldriborgara og öryrkja.

Ég læt hluta skrifanna fylgja með hér:

"3.4.2007 | 21:05

Skjótum gamla fólkið!

Flestir íslendingar virðast hafa fallist á að trúa því að við séum orðin ein ríkasta þjóð Evrópu og þar með heimsins. Þvílíkt lán!

Þrátt fyrir það eru margir sem álíta að til sé alltof mikið af fátæku gömlu fólki sem hímir allt að fimm saman inni á herbergjum elliheimilanna og þetta lið þekkist ekki og er ekki einu sinni skylt. Mér finnst stundum að umræðan sé á þann veg að jafnvel refsifangar fái betri aðbúnað en gamalt fólk á Íslandi, hvað þá öryrkjar og geðfatlaðir. Refsifangarnir fái þó allavega sér herbergi þótt lokað sé, heilsugæslu, tannhirðu, menntun og jafnvel vinnu ef svo ber undir.

Það er náttúrúlega hægt að skjóta bara þetta gamla fólk ef það er orðið svona mikið fyrir okkur. Sumum þeirra væri líklega bara greiði gerður með því. Í alvöru talað þá þarf að taka ákvörðun um að samfélagið ætli að virða líf og starf þessa fólks. Það voru nefnilega ekki allir jafn lánssamir í fjármálum sínum og þurfa aðstoð. Öryrkjar hafa hefðbundið átt jafnvel enn minni möguleika en aldraðir til auðsöfnunar!

Nýleg könnun segir að íslendingar séu í 6. sæti í heiminum í lífsgæðum.     Á sama tíma eru aldraðir taldir á svipaðan mælikvarða í 20. sæti.                                       Til að ná þeim upp í sama sæti og almenningur þurfa kjör þeirra að batna um 50%. "

Þetta er af blogginu http://haukurn.blog.is/blog/haukurn/entry/165821/#comments ef einhver vill skoða skrifin öll og athugasemdirnar.   Undirstrikanir og leturbreytingar eru mínar.

F.S.

 

Það er betra að menn vakni á 4ára fresti heldur en að vakna aldrei.

 

 Það er betra að menn vakni á 4ára fresti heldur en að vakna aldrei. 

Geir og hans samstarfsmenn í ríkisstjórn hafa verið með hugann við það að bæta kjör fjármagnseigenda og hálaunamanna.

Nefnd á hans vegum leggur nú til að horfið verði frá því að meta örorku á læknisfræðilegri forsendum, eins og gert hefur verið frá 1999.

Fyrir þann tíma bjuggu öryrkjar við það óöryggi að Tryggingastofnun gat með einhliða ákvörðun, fyrirvaralítið breytt örorkumati, og þar með svift fólk greiðslum t.d. til endurhæfingar.

Það er ekki framfaraspor að hverfa aftur til þessa ástands. 

Geir og félagar hafa haft tækifæri til að bæta kjör aldraðra og öryrkja í ótal ár, en ekki gert það.   

Bein tenging lífeyrisbóta og launa var afnumin fyrir mesta launaskriðið svo að öryrkjarnir sátu eftir blankari en ella. 

Nú eru kosningar framundan og þá verða allir loforðaglaðir og góðhjartaðir.   Náungakærleikurinn skín í gegn hjá ótrúlegustu aðilum.   Ef allir stæðu við sín kosningaloforð þá værum við líklega í paradís........En....svo kemur, eftir kosningar...... 

Sjáum hvað haft er eftir mr. Geir:  

Geir: Eðlilegt að ríkið tryggi öllum lágmarkslífeyri úr lífeyrissjóði

 Geir H. Haarde, formaður Sjálfstæðisflokksins, sagði í setningarræðu á 37. landsfundi flokksins nú undir kvöld, að hann telji eðlilegt að að ríkið tryggi öllum lágmarkslífeyri frá lífeyrissjóði, t.d. 25 þúsund krónur á mánuði,   til hliðar við greiðslur úr almannatryggingakerfinu. Þannig verði komið til móts við þá, sem ekki hafa getað aflað sér neinna eða einungis smávægilegra réttinda til greiðslna úr lífeyrissjóðum.

Þá sagðist Geir vilja beita sér fyrir því að minnka sem fyrst hinar almennu skerðingar í almannatryggingakerfinu úr um 40% í 35% og að þeir sem orðnir eru sjötugir geti unnið launaða vinnu, ef þeir vilja, án þess að launin skerði lífeyri frá Tryggingastofnun.

Sagði Geir, að slík breyting ætti ekki að kalla á kröfur frá öðrum því þessir einstaklingar hafi þegar skilað sínu framlagi til þjóðfélagsins.

Sagði hann að með slíkum grundvallarbreytingum, sem Sjálfstæðisflokkurinn vildi beita sér fyrir, væri hægt að stýra kjarabótum sérstaklega til þess þriðjungs aldraðra sem lakast eru settir.

F.S.

 

Geir: Eðlilegt að ríkið tryggi öllum lágmarkslífeyri úr lífeyrissjóði

Hvaða máli skiptir hver veitir öldruðum þjónustuna ?

Hvaða máli skiptir hver veitir öldruðum þjónustuna ?    

Er ekki aðal málið að bæta þá þjónustu sem er í boði fyrir aldraða ?

Þegar ráðherrar koma sér í fjölmiðla með svona nefndaskipan rétt fyrir kosningar, þá finnst mér að fréttamenn mættu gera smá úttekt á öllum þeim nefndum sem hafa verið skipaðar til að skoða þessi öldrunarmál almennt og einnig allar nefndirnar sem hafa fjallað um verkaskiptingu á milli ríkis og sveitafélaga,   eða þá flutning málaflokks fatlaðra frá ríki til sveitarfélaga.

Af hverju breytir Sif ekki þeim lögum/reglugerðum sem skylda aldraða til að borga stóran hluta af lífeyri sínum fyrir dvöl á hjúkrunarheymilum á meðan yngra fólk (t.d. með mynnistap) sem býr á hjúkrunarheymili þarf að borga mun minna ??????????????????'

Hér er virkilega verið að mismuna fólki eftir aldri, sem er brot á stjórnarskránni.

Ekki endalaust vera að skipa nefndir.   Það er kominn tími tilað bæta kjör aldraðra og afnema skerðingarlögin "Lög um aldraða..."

Ekki fleyri nefndir um keisarans skegg......

F.S.

Nefnd skoðar mögulega tilfærslu í málefnum aldraðra

Á að minnka svifrikið og mengunina ?

 

Nú eru allir að reyna að sýna fram á hve þeir sé umhverfisvænir.  Líka borgarstjórn Reykjavíkur.

Einfaldast væri að minnka álögur á rafmagnsbíla, svo að þeir verði raunverulegur valkostur.  Við eigum rafmagn til þess að nýta þá meira.  Hlaða má bílana á næturnar, þegar álagið á dreifikerfið er minna. 

Malbik á Íslandfi er m.a. úr mýkra bergi en víða erlendis.  Því slitnar það meira.  Mölin í því molnar hraðar niður.   Fyrir einhverjum árum var flutt inn harðara berg í malbik í tilraunaskini.  Til að reyna að bæta úr þessu.  Það kostaði meyra en innlent berg og því varð ekki framhald á þeim innflutningi.

Steiptar götur eru mun æskilegri því þær endast mikið lengur og svifrikið er minna frá steipunni en malbikinu.

Þungir flutningabílar slíta vegunum 30sinnum meira en meðal fólksbíll.   Væri til bóta að taka upp strandsiglingar aftur ?

Söltun mýkir malbikið og eykur efnalosun úr því.

Þungir pallbílar eru á lægri innflutningsgjöldum heldur en hefðbundnir fólksbílar.  Með því er hvatt til meiri orkunotkunar og mengunar.    Ekki er það mjög vistvænt.

Betri almenningssamgöngur geta minnkað útblástur og þar með mengunina í borgina.   

Þvottur á götum borgarinnar minnkar líka svifrikið.  Hér mætti bæta úr...

Nagladekkin eru öryggisatriði og ég tel hættulegt að horfa svona mikið á þeirra þátt í þessu.

Við lagningu malbiks / klæðningar er tjaran þynnt með lífrænum leysiefnum sem fara út í andrúmsloftið og niður í jarðveginn.   Hvað ætli þeð séu mörg þúsund lítrar af t.d. "White sprit" og öðru sambærilegu sem fari út í umhverfið við þessa vegalagningu.   Sé steipa notuð í staðin fyrir malbik/klæðningu þá losnum við við þessa olíumengun og minnkum auk þess svifrikið frá veginum með slitsterkara yfirborðsefni.

Sundabraut í jarðgöngum úr Lauganesi og upp í Gufunes mun minnka mengun í borginni vegna þess að vegalengdir styttast.   Þetta gæti átt víða við.

Léttari bílar sem ganga m.a. fyrir rafmagni bæta ástandið.  Gerum þá að fýsilegri valkosti.

Það ber að fagna því að reynt er að minnka svifrik og aðra mengun frá umferðinni.   Hreint loft ætti að vera markmið okkar.   Þar má líka horfa á mengun frá skotkökum um áramót, umfram mengun frá hefðbundnum flugeldum.   Hvað ætli margir asma- og lungnasjúklingar þurfi að halda sig innandyra vegna þessarar mengunar.   Þessi hópur er líka mjög næmur fyrir t.d. svifriki og fl.  

Ef við temjum okkur að líta svo á að það séu sjálfsögð mannréttindi að geta andað að sér hreinu lofti, og höfum það í huga við alla ákvarðanatöku, þá er hægt að snúa þessari þróun við.  Meðal annars með rafbílum og betra yfirborðsefni á vegina.

F.S.

 

Ókeypis í bílastæði fyrir vistvæna bíla

Biðlistar eftir hjartaþræðingu. Tímaskekkja.

Það er skömm að hafa biðlista eftir slíkum aðgerðum. 

Mikið góðæri hefur verið hjá okkur undanfarið svo að nú hefði átt að vera tækifæri til að stytta biðlista í heilbrigðiskerfinu og bæta þannig þjónustuna.

Hvað ætli margir hafi dáið meðan þeir voru á biðlistanum ?

Margir þeirra sem eru að bíða eftir þræðingu eru frá vinnu á meðan.   Þetta er því kostnaður fyrir alla aðila.  

Því fyrr sem þessir aðilar komast í þræðinguna, því meiri líkur eru á árangursríkri endurhæfingu.

F.S.

 

200–250 manns bíða eftir hjartaþræðingu

Önnur sýn á fjórfrelsið.

Hér eru athyglisverð atriði úr ávarpi Siv Friðleifsdóttir, heilbrigðis- og tryggingamálaráðherra,  á afmælisfund Tryggingastofnunar ríkisins o8 12 2006.  Hún er að velta fyrir sér framtíðarhlutverki og skilgreiningum í velferðarkerfinu og vitnar m.a. í “fjórfrelsi Rosvelts Bandaríkjaforseta.   Aðeins annarskonar fjórfrelsi en mest er rætt um í dag.

Tilvitnun í ávarpið:

“taka upp eftir Roosevelt bandaríkjaforseta það sem hann hafði skilgreint sem eitt af fjórum frelsishugtökum mannkyns – The Freedom from Want – eða frelsi frá skorti.  

Og þeir spurðu: Er hægt að skapa félagslegt öryggi með almannatryggingum?” 

“Það er hins vegar afar athyglisvert að skoða hvað þeir töldu að til þyrfti svo skapa mætti það sem þeir skilgreindu sem félagslegt öryggi.   

Nálgun þess að vera frjáls frá skorti. Þeir skilgreindu félagslegt öryggi víðtækt.      

     Í fyrsta lagi þyrfti að útrýma atvinnuleysinu að mestu leyti,   

     í öðru lagi að gefa almenningi kost á að lifa sómasamlegu menningarlífi,   

     í þriðja lagi að bægja frá skorti á brýnustu lífsnauðsynjum, og   

     í fjórða lagi að tryggja almenningi góða almenna uppfræðslu.”

 

Kíkið á ávarpið allt.   Þetta eru áhugaverðar vangaveltur.    

Undirstrikanir og leturbreytingar eru mínar.

Upphaflega af:    http://www.heilbrigdisraduneyti.is/radherra/RaedurSF/nr/2350  

F.S.  

----------------------------------------

Tryggingastofnun 70 ára   ávarp ráðherra   o8 12 2006

 Siv Friðleifsdóttir, heilbrigðis- og tryggingamálaráðherra,ávarpaði afmælisfund Tryggingastofnunar ríkisins o8 12 2006. 

Ágætu gestir.

Fáar íslenskar stofnanir eru eldri en sjálft lýðveldið Ísland – Tryggingastofnun ríkisins er ein þessara stofnana. Ef við lítum yfir söguna tel ég að við getum í stærstu dráttum verið stolt af því sem gert hefur verið í nafni stofnunarinnar fyrir hönd löggjafans.

Þegar Tryggingastofnun ríkisins stóð á sextugu, 1. apríl 1996, lét einn fyrrverandi tryggingamálaráðherra svo um mælt að hann teldi vafasamt að Tryggingastofnun ríkisins yrði til eftir tíu ár. Spá hans gekk ekki eftir.

Kannski var hann að vísa til þess að á sjötugs afmælinu væri komið að hefðbundnum starfslokum stofnunarinnar í skilningi verkloka embættismannsins, gerandi ráð fyrir að okkur tækist ekki að ná samkomulagi við aldraða um sveigjanleg starfslok, eins og við gerðum fyrr á þessu ári. Kannski hefur hann mislesið hið pólitíska landslag eða talið að breytingar yrðu á samfélagsháttum sem yllu því að TR væri ekki starfandi í dag, en slíkar breytingar hafa ekki orðið. Tryggingastofnun ríkisins verður starfandi enn um langa hríð og starfsemin og hlutverk stofnunarinnar munu breytast, rétt eins og þau hafa breyst í áranna rás.

Tryggingastofnun ríkisins og hugmyndafræðin sem hún byggðist á í upphafi mótaðist og varð til á þeim árum þegar hér var við völd ríkisstjórnin sem kallaði sig “stjórn hinna vinnandi stétta”. Ríkisstjórn sem í sögulegu ljósi var ein sú merkasta á liðinni öld. Ríkisstjórn sem hafði skilning á mikilvægi atvinnuuppbyggingar og félagslegra umbóta, ríkisstjórn sem studdist við þingmeirihluta sem hafði næman skilning fyrir vondum afleiðingum félagslegs óöryggis og gerði sér grein fyrir því böli sem atvinnuleysi gat orðið fyrir þann sem missti atvinnuna. Í orðræðu hvunndagsins finnst mér stundum að við gætum í þessum efnum lært svolítið af áum okkar í pólitískum skilningi.

Það varð á þessum tímum félagsumbylting í landinu með gildistöku laga um alþýðutryggingar á árinu 1936. Þá var hér komið á virku almannatryggingakerfi og allt frá þeim tíma hafa almannatryggingar og Tryggingastofnun ríkisins verið nátengd í hugum almennings. Tryggingastofnun ríkisins hefur verið hinn sýnilegi framkvæmdaaðili, stofnunin sem falið var að hrinda í framkvæmd því sem ákveðið var og er á Alþingi – og af framkvæmdavaldinu sem stofnunin heyrir undir.

Um það leyti sem menn voru að venjast tilhugsuninni um íslenskt lýðveldi veltu hugsuðir á sviði almannatrygginga því fyrir sér hvort það væri ekki verðugt markmið fyrir hið nýfædda lýðveldi að taka upp eftir Roosevelt bandaríkjaforseta það sem hann hafði skilgreint sem eitt af fjórum frelsishugtökum mannkyns – The Freedom from Want – eða frelsi frá skorti. Og þeir spurðu: Er hægt að skapa félagslegt öryggi með almannatryggingum?

Þessir menn sem voru djúpvitrir í skilningi almannatrygginga treystu sér ekki til að svara spurningunni játandi.

Það er hins vegar afar athyglisvert að skoða hvað þeir töldu að til þyrfti svo skapa mætti það sem þeir skilgreindu sem félagslegt öryggi.    Nálgun þess að vera frjáls frá skorti.

Þeir skilgreindu félagslegt öryggi víðtækt.     

• Í fyrsta lagi þyrfti að útrýma atvinnuleysinu að mestu leyti,   
• í öðru lagi að gefa almenningi kost á að lifa sómasamlegu menningarlífi,   
• í þriðja lagi að bægja frá skorti á brýnustu lífsnauðsynjum, og   
• í fjórða lagi að tryggja almenningi góða almenna uppfræðslu.

Þannig töldu þeir að nálgast mætti frelsi frá skorti.

Ég vísa til þessa hér vegna þess að mér finnst á stundum eins og þessari hér í dag bæði áhugavert og nauðsynlegt að velta fyrir sér   hvað það er sem við erum að reyna að tryggja og köllum velferð.   Hvað við getum gert sameiginlega,   hvað við eigum að gera sameiginlega og   hvað af velferðinni verður ávallt í okkar eigin höndum.

Ég sagði áðan að hlutverk Tryggingastofnunar ríkisins hefði breyst í tímans rás og ætti enn eftir að breytast. Stofnunin er nú fyrst og fremst þjónustustofnun við almenning og ég sé fyrir mér að stofnunin muni þróast enn frekar til þeirrar áttar. Stefna TR er enda sú að vera þjónustustofnun sem gegnir veigamiklu hlutverki í íslensku velferðarkerfi.

Á heimasíðu Tryggingastofnunar kemur þessi stefna stofnunarinnar fram og þar skilgreinir hún sig, með réttu “sem eina af undirstoðum íslenska velferðarkerfisins”. Þar kemur líka fram að stofnunin lítur svo á að hún sé   “frumkvæðisstofnun sem stendur vörð um íslenska velferðarkerfið”   og hún hafi að stefnumiði að vera   “öflug og traust stofnun,   sem ákvarðar og greiðir réttar tryggingabætur,   sem veitir gagnlegar upplýsingar og ráðgjöf til almennings,    annast eftirlit með málefnum sem stofnuninni eru falin samkvæmt lögum á faglegan, öruggan og hagkvæman hátt.”

Það er stundum talað um að kerfi almannatrygginga sé flókið, illskiljanlegt og þunglamalegt. Að sumu leyti er þetta rétt og að sumu leyti ekki. Löggjafinn hefur kosið að skipa málum þannig, að í Tryggingastofnun ríkisins erum við að vinna eftir almennum lögum og reglum,   að tryggja almennan rétt manna og hins vegar höfum við kosið að byggja inn í lög og regluverk takmarkanir og ívilnanir sem ákvarðast af félagslegum og einstaklingsbundnum þáttum.    Af sjálfu leiðir að í slíku kerfi er hætt við að upp komi flókin dæmi og veruleiki sem oft getur verið erfitt að skilja við fyrstu sýn. Eðli málsins samkvæmt hlýtur slíkt kerfi að vera nokkuð flókið. Nálgunin er að líta til einstaklingsbundinna þátta eða hópa og þar af leiðandi hljóta að gilda mismunandi reglur um réttindi aðilanna.

Það er hlutverk okkar að leitast við að gera þetta regluverk skiljanlegra gagnvart þeim sem við þjónum, en ég segi nú eins og ég hef áður sagt:     Einföldun má ekki fela í sér að réttur einstaklinga eða hópa sé fyrir borð borinn.

Hvernig á að nálgast óskina um einföldun á almannatryggingakerfinu sem  margir, þ.á.m. Öryrkjabandalag Íslands og Landamband eldri borgara, bera fram?

Ég hef velt því fyrir mér hvort við ættum að fara að dæmi frænda okkar Dana og setja niður nefnd óháðra sérfræðinga sem hefði það að verkefni um nokkra hríð að skoða   hvers konar velferðaþjónustu við viljum veita,   hvers konar velferðaþjónustu við viljum veita til næstu 30 til 50 ára.   Nefnd af þessu tagi hefði það hlutverk að horfa inn í framtíðina á grundvelli nútímans, og leggja fram hugmyndir og jafnvel beinar tillögur um velferðar-  og þar með almannatryggingakerfi 21. aldarinnar.

Það er afar óheppilegt að tjalda til einnar nætur í þessum mikilvæga málaflokki. Ákvarðanir sem við tökum í dag hafa nefnilega áhrif langt inn í framtíðina og það gæti verið kostur í okkar fámenna, en flókna samfélagi, að leiða saman færa óháða sérfræðinga sem upplýsa okkur um það hvernig hin hugsanlega framtíð gæti litið út. Slíkt nefndarstarf gæti verið forsenda þess að stjórnmálamenn og almenningur geti myndað sér skoðun og tekið ákvarðanir um almannatryggingakerfi næstu áratuganna.

Fyrir ekki löngu síðan flutti Ásmundur Stefánsson, ríkissáttasemjari og fyrrverandi forseti Alþýðusambandsins, erindi á vettvangi Tryggingastofnunar ríkisins, en það fjallaði einmitt um hluta af þessari framtíð sem ég er að tala um.   Orð Ásmundar vöktu að mínum dómi allt of litla athygli miðað við hvað greining hans og framsetning var merkileg.   Í þessum anda teldi ég æskilegt að sérfræðingar opnuðu okkur sýn inn í framtíðina.Í þessum anda voru þeir raunar að fjalla um almannatryggingar fyrir sextíu árum sem ég vitnaði til hér að framan.   Mennirnir sem voru uppteknir af frelsishugtökunum fjórum,    sem Roosevelt bandaríkjaforseti hafði skilgreint.

Góðir gestir.

Hún Tryggingastofnun ríkisins er sjötug. Ég óska ykkur og þjóðinni allri til hamingju með það. Ég mun sem ráðherra áfram leggja mig fram um að tryggja rekstrargrundvöll TR af því ég veit að stofnunin er að sinna mikilvægu hlutverki sem krefst talsverðs mannafla og tækjabúnaðar.

Þessi aldna frú, Tryggingastofnun ríkisins, eldist hægt og verður vonandi áfram öflug – öflug þjónustustofnun í þágu almennings. Besta afmælisgjöfin sem stofnunin getur gefið sér sjálf er að verða enn virkari og enn betri í þessu þjónustuhlutverki.

Ég vil óska Karli Steinari Guðnasyni, forstjóra TR og starfsmönnum stofnunarinnar til hamingju með afmælið. Á þessum tímamótum vil ég þakka starfsmönnum öllum, bæði þeim sem hér eru og þeim sem voru hér á undan ykkur, fyrir vel unnin störf.